ACI MI, TATLI MI, EKŞİ Mİ?


  Acı, acı bir biber gibidir. Ama böyle bildiğimiz acılardan değil, öldüresiye yakan acılardan. Gözünden yaş akıtan, ağlatan cinsten. Geçsin diye su içersin, geçmez. Ekmek yersin, e o da geçirmez. Bir zaman sonra acı, yavaş yavaş yakmayı keser. Sonra da zaten alışırsın. Yemeye devam edersin. Bağımlılık gibi bir şey olur çıkar. Acının her hali acıdır ya hani. Duygusal ve fiziksel acıyı da bu şekilde ele alabiliriz.

  Duygusal acılarımız ilk geldiğinde canı çok yakar. Kalbini yakar, ciğerlerini yakar, mideni yakar; her bir organını, her bir uzvunu yakar. Bir süre o acıyı tatmak zorundasındır. Geçirmek için belki de elinden yalnızca ölesiye ağlamak gelir ama yok, geçirmez. Sadece sakinleştirir. Bu sefer sigaraya, alkole başvurursun bir umutla ama onlar da belki de sadece bir süre unutturabilir sana acını. Ama bakın, ne unutturur diyorum ne de geçirir. Acı geçmez, bitmez çünkü. Zamanla alışırsın sadece. Acı bir yılana benzer. Yavaş yavaş gelir, senin içine yerleşir. Sinsice hareket eder. Bir süre dinlenmeye geçer. An gelir, geçti diye sevinirsin. Artık canın eskisi kadar yanmıyordur çünkü hissetmiyorsundur. Ama o öyle bir sinsidir ki, amacı budur zaten, geçti, bitti diye düşünmeni ister. Bir anda hiçbir şey yokken sinsice tekrar gelir. Usul usul, sessizce… Fiziksel acı da aynıdır bir bakıma. Bir süre sonra kabuk bağlar. Sonra o bağlanan kabuk dökülür, izi kalır. O da tamamen geçmez…

  Tatlı nedir peki? Şeker gibi, acı olmayandır değil mi. Bazılarımızın zihninde bunun rengi pembe bile olabilir. Ne bileyim, şekerdir, tatlıdır işte. Mutluluk hormonu olarak tanımlanan serotonin hormonunu salgılar. Tüm kutlamalarımızda, mutlu anlarımızda tatlı bize eşlik eder. Tatlı bir duyguyla birlikte, mutlulukla gelir. Tatlı, mutlunun yoldaşıdır genellikle. Tabii bir de depresyondayken insanlar kavanoz kavanoz Nutella yer. Biz kadınlar, regl dönemlerimizde, o dönemdeki acılarımızda da tatlıya, çikolataya başvururuz. Neden, kendimizi biraz daha iyi hissedebilmek adına ya da belki de modumuzun yükselmesini, mutlu olmayı istediğimiz için…

  Peki, ekşi nedir? Ağzın sulanmasına, yüz hatlarının gerilip tuhaf bir hal almasına neden olan bir tattır, mayhoştur. İnsanlar hem sever, hem de nefret eder. Zihindeki rengi için de yeşil veya sarı diyebiliriz. Ekşi duygu da yüz buruşturur işte ama kısadır. Geçer, bir anlıktır belki de. Olsa da olur, olmasa da…

  Bunların hepsini bir araya toplayacak olursak, ekşinin hayatımızın her anında olmak zorunda olmadığını ama acı ve tatlının hayatımızın olmazsa olmazlarından olduğunu çıkarırız. Yeşil ya da sarı bir ekşiden ziyade pembe bir tatlı tercih edilir. Peki, pembe bir tatlı neye tercih edilir? Acıya mı? Ya da başka bir duyguya mı?

  Sahi, acının zihinsel rengi nedir?

Kırlangıç     

Harflerle oyun oynuyor, ilginç kelimeler meydana getiriyordum. Kelimelerle oynayıp enteresan cümleler kuruyordum. Ben buydum, yine onlara sığınıyordum. Yine bir tek onlar beni anlıyor, onlar beni dinliyordu. Bir tek onlar beni yalnız bırakmıyor, bir tek onlar bana sadık kalıyordu.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gerçek sessizlik ne zaman başlar?

Resim
Gecenin en derin saatlerinde bile tam manasıyla bir sessizlik yoktur. Dışarıda havlayan bir köpek, evin içindeki buzdolabının uğultusu, duvardaki saatin tik tak sesleri... Peki, sessizlik aslında ne demektir? Dışarıdaki yoğunluğun azalması mı yoksa beyninin içinde düşünmeyi bırakmak mı? Fiziksel sessizlik mi sessizliktir, zihinsel sessizlik mi? Gecenin geç saatlerinde olduğumuzu ve dışarıdaki araba seslerinin fazlasıyla azaldığını, insanların seslerinin tamamen kesildiğini düşünelim. Gözünüzü kapattığınızda fazladan olan bu gereksiz gürültüler yok. Kafanızı dinlemek istiyorsunuz, başınızı yastığa koydunuz. Dışarıdan gelen yüksek sesli gürültüler yok. Yalnızca boş bir sessizlikte dikkat edilen ve duyulan baştaki saydığım sesler var. Uyumak istediniz ama yine olmadı değil mi?  Olmaz... Çünkü bu sefer de devreye zihinsel gürültü girdi. Düşünceler... Sonsuz, geçmek ve bitmek bilmeyen, düşüncenin bir başka düşünceyi açtığı, sonsuz döngüyle dönüp duran o düşünceler... Kulağınızı kapattığ...
Read more »

SABAHA KARŞI

Resim
    M erve, sabaha karşı 3.30’da eve girdiğinde yorgunluktan bayılmak üzereydi. K apının yanında ayakkabılarını çıkarıp fırlattı. Ç antasını da vestiyere koyup kendini koltuğa bıraktı.   T ek bir odası ve mutfakla bir olan küçücük bir evdi burası. A merikan mutfağı ve karşısındakı koyu gri koltuğuyla uyumlu olan bir küçük orta sehpası vardı. B ir köşede evine nazaran gayet büyük bir kıtaplık, hemen yanında da bir çalışma alanı yer alıyordu. A hşapdan bir çalışma masası, rahat bir sandalyesi vardı. B unlara çok dikkat etmişti çünkü gününün çoğunu orada geçiriyordu. yazar olmak kolay değildi. I lhamı yakalamak kolay olmuyordu, tıpkı yakaladığında saatlerce o masadan kalkmasına engel olduğu gibi şimdide oturmasına engel oluyordu. G erçi oturmasında ne vardı ki, otururdu ama yazamayacaktı. B oş boş oturmak da ona ne kazanç sağlayacak ne vaktini geçirecek ne de ortaya bir eser çıkartacaktı. B oş boş masasına baktı. “Bugün de olmadı.” dedi ve uzandığı yerden kalkıp mutfağa yöne...
Read more »

RAKI MASASI

Resim
  (Gurursuz benden, kalpsiz sana…)   Hadi, gel seninle bir gece vakti rakı masasına oturalım. Mezeler senden, rakının alası da benden. Gerçi meze almana gerek yok. Çünkü senin kalbin zaten meze olmuş. Çıkar koy masaya, meze olarak yenir kalbin. Ne de olsa artık herkesin ulaşabileceği herhangi bir şeyden farksız, değil mi…     Oturduk masaya… İşte karşımdasın. İstediğin o masa kuruldu. Söz, bu sefer ben çok içmeyeceğim falan demeyeceğim sana. Rakının yarısından fazlası bende, merak etme. Ne de olsa bir büyük açacağız seninle. Hoş, hiçbir şey gibi onu da kaldıramaz senin ciğerin, ağır gelir. O yüzden fazlası bende.     Saatlerce oturacağız o masada. Sen bana, nasıl kıyamam deyip kıydığını, olmazsan olmam deyip nasıl yaşadığını, başkalarıyla gününü gün edip beni nasıl umursamadığını anlatacaksın. Sonra da o insanların seni nasıl umursamayıp asla gerçek ve benim gibi sevemediğini… Bense sana enayi gibi seni daha nasıl unutamadığımı, bana yaptığın onca ihanete,...
Read more »